quinta-feira, fevereiro 28, 2008
Os xueces ven ilegal a ampliación dunha central térmica en Castejón, similar o "Ciclo combinado" de As Pontes
Actividades da A.C. DZ.
Venres 29 as 22:00h
Ciclo Q.Tarantino - JACKIE BROWN
Info sobre o film - http://www.labutaca.net/films/3/jackiebrown.htm
Sábado 1 as 17:00h
Ciclo Animaciçon Infantil - O BOSQUE ANIMADO
Info sobre o film - http://www.elbosqueanimado.com/
THE HOMENS
+
BOY ELLIOTT
and The Plastic Bags
+
LA COOPERATIVA PINCHADISCOS
Sábado 1 de Marzo
Apertura de portas: 22:30h
Comenzo concerto: 23:40h (puntual)
Prezo: 5€
Noite de Pop na A.C.DZ de San Sadurniño coa actuación do trio santiagues de power-pop THE HOMENS (http://www.thehomens.com/) que acaban de sacar ó mercado o seu primeiro disco de longa duración, BOY ELLIOTT and The Plastic Bags (http://www.boyelliott.com/) e despois festa e mais festa con MAXIPELO e RATINHO KNOCKOUT, pinchadiscos de LA COOPERATIVA (www.fotolog.com/lacooperativa).
Durante o concerto faranse conexións en directo co programa "MAIS BERBERECHOS" da Radio Galega.
Avd. Marques de Figueroa s/n
15560 San Sadurniño
A Coruña
Novos tempos para As Pontes
Seguimos interesad@s co futuro lago das Pontes, e pretendemos ter a maior información dispoñible para que poidamos valorar obxectivamente as oportunidades e as ameazas que se avecinan.
Hoxe colgamos a nova aparecida do diario LA RIOJA, o 28 de febreiro. Como non, preséntannos con un Springfield galaico... claro que, algo de certo hai niso.
Esta é a reportaxe:
La térmica de Endesa, el mayor foco contaminante de la Península, reduce sus malos humos entre la resignación de los vecinos y las críticas de los ecologistas gallegos
Corren malos tiempos para los 'carallos'. Para los humos, en general. Sumidos en la amenaza planetaria del cambio climático, las grandes centrales térmicas están en el punto de mira de la opinión pública y de todas las organizaciones ecologistas. As Pontes figura en la lista de los principales sospechosos. No en vano, con su potencia de 1.500 megavatios-hora, el 6% de la producción eléctrica nacional, la térmica gallega es el primer foco emisor de gases contaminantes de efecto invernadero de la Península Ibérica y el noveno en términos relativos -volumen de CO2 emitido por kilovatio-hora producido- de toda Europa. Dicho de otro modo: es el mayor hándicap que tiene España para cumplir el Protocolo de Kioto.
Las de As Pontes son cifras descomunales que obligan a preguntarse cómo es la vida en este municipio gallego donde nada puede entenderse sin tener en cuenta el poder y la omnipresencia de Endesa. La primera empresa eléctrica española, la misma que hizo un nombre al ahora candidato popular Manuel Pizarro, se radicó en estas tierras en 1972, tras adquirir el yacimiento minero -una inmensa balsa de lignito de 15 kilómetros cuadrados- que desde 1949 explotaba la Empresa Nacional Calvo Sotelo. A partir de entonces, como reconoce el alcalde de la localidad, el socialista Valentín González, las decisiones de Endesa sobre sus dominios son órdenes. «A nosotros sólo nos queda protestar o aplaudir», confiesa.
Sentido práctico
Hay que resignarse, pues, a los designios de la compañía y a vivir debajo de un foco de contaminación equivalente, dicen, a 2,4 millones de coches. Los habitantes de As Pontes, gallegos al fin y al cabo, aceptan la situación con esa mezcla de fatalismo y riguroso sentido práctico propia de la tierra. Salvo un puñado de ecologistas locales, apenas se escuchan críticas contra la térmica. Algunos vecinos, incluso, están convencidos de que la extraordinaria altura de la chimenea les protege de las emisiones nocivas. «Dicen que les llega más a los ingleses», afirma un jubilado, junto a la oficina del Banco Pastor. En realidad, a lo máximo que llegan los ponteses es a quejarse de que a veces un polvo amarillo de azufre ensucia sus ventanas o a lamentar que las lechugas y los grelos se les pican antes de tiempo. Es lo que asegura María Dolores Alen, a la que los visitantes encuentran tendiendo la ropa en la huerta de su casa, junto al río Chamoselo, un afluente del Eume. «Yo no entiendo de estas cosas, pero eso antes no pasaba», afirma.
La térmica impresiona vista de cerca. El complejo de Endesa, que se completa con una segunda central de ciclo combinado, emite una vibración peculiar, un pálpito que parece llegar de las profundidades. En la entrada hay un bello jardín con flores, setos bien podados y un estanque con patos y gansos, ese cuadro idílico, en fin, que uno se encuentra, como por decreto, en todas las centrales térmicas y nucleares. Desde la base del 'carallo' se escucha el rumor de las turbinas, del agua hirviendo que se derrama en cascada por los conductos de las torres de refrigeración y de los camiones que van y vienen, incesantes, desde el puerto de El Ferrol hasta el inmenso parque de carbones de As Pontes.
Reducción drástica
La actividad es frenética. Lo ha sido siempre y lo es más ahora, cuando la central se encuentra en plena transición. Obligada por las directivas comunitarias, Endesa ha tenido que reciclar su principal fuente de producción. Tras prejubilar a 1.200 trabajadores, ha cerrado la mina, que ya estaba casi agotada, y ha aprobado un proyecto para anegarla y convertirla en un lago. Por otro lado, la compañía ha tenido que adaptar las cuatro calderas a un tipo de carbón con mayor poder calorífico y menos azufre que el lignito. Ahora, consume hulla importada de Indonesia y EEUU. Todas estas mejoras, en las que el gigante eléctrico español invertirá 500 millones, van a lograr que el 'carallo' sea menos peligroso. Reducirá en un 98% la emisión de SO2 (dióxido de azufre) y en un 11% la de CO2.
Para algunos no es suficiente. Xose Veiras, de la asociación ecologista Verdegaia, cree que los cambios sólo son un parche. «Endesa ha aprovechado el agotamiento de la mina para adaptarse a las directrices comunitarias. No ha tenido otro remedio. Pero aunque contamine menos el problema subsiste. Lo que pedimos es que los gobiernos desincentiven la producción eléctrica con carbón, que es la más contaminante. El objetivo debe ser el ahorro y la eficiencia energética, es decir, la reducción del consumo y la apuesta por las energías renovables, como la solar, la eólica o la biomasa», afirma.
Valentín González, el alcalde de As Pontes, también apuesta por las energías renovables. Entre otras razones, paradojas de la vida, porque este joven de 36 años que en las pasadas elecciones municipales protagonizó una sorpresa sin precedentes en Galicia -logró que el PSGA pasara de 2 a 8 concejales y arrebató de este modo al BNG un feudo que parecía inexpugnable- trabaja como gerente de Iberdrola Renovables. Pero el alcalde del municipio que más electricidad produce de España -a los 1.500 megavatios de la térmica hay que añadir los 800 de la de ciclo combinado, los 80 del parque eólico y los 50 de la hidroeléctrica- es un hombre realista y mantiene una buena relación con los directivos de Endesa.
«Ellos dicen que el lago va ser un pulmón económico para As Pontes y yo quiero creerles», dice el regidor, mientras conduce a los visitantes hasta un alto desde el que se aprecia en toda su dimensión el boquete de la mina a cielo abierto, un inmenso agujero que llega a alcanzar los 400 metros de profundidad. Las últimas rotopalas, esas inmensas orugas de aspecto apocalíptico que se comen el carbón, realizan ahora trabajos de limpieza y asentamiento. Pronto serán vendidas a Polonia. En cuatro años, si las lluvias acompañan y el Eume mantiene su caudal, la mina se convertirá en el segundo lago artificial más grande de Europa. Tendrá hasta una playa con chiringuitos. Y, desde luego, unas vistas del carallo.
As empresas de inmigrantes supoñen o 2% do tecido empresarial de Ferrolterra, Eume e Ortegal
O 2003 foi o ano no que abriron un maior número de sociedades na zona, con 74 negocios novos
O sector comercial concentra máis da metade das firmas creadas por estranxeiros
Ao redor do 2% dos empresarios con negocios en Ferrolterra, Eume e Ortegal proceden de países estranxeiros. Os inmigrantes empezan a deixar atrás o rol de asalariados para asumir o de emprendedores e xa dirixen máis de 200 compañías das 11.585 rexistradas nas tres comarcas.
De acordo coa información oficial da que dispón a Cámara de Comercio, máis da metade dos empresarios estranxeiros asentados na zona optaron polo sector comercial detallista para pór en marcha os seus negocios, aínda que nestes momentos teñen presenza nun amplo abanico de actividades económicas. A construción e oficios asociados, como a albanelería; a reparación de vehículos; as academias de idiomas; o sector turístico e a estética son algúns dos segmentos de negocio nos que crearon sociedades os estranxeiros.
Algúns comezan a abrir establecementos especialmente orientados cara aos seus compatriotas, ofrecendo produtos que ata o momento non tiñan presenza na cidade, principalmente do sector da moda e a alimentación.
Na listaxe que manexa o organismo cameral non se atopa desglosado o número de empregos que xeran os emprendedores estranxeiros. Con todo, se se toma como referencia que a media de empregados do sector comercial na cidade é de polo menos dous traballadores por cada establecemento, pode deducirse que os empresarios inmigrantes sosteñen xa nas tres comarcas polo menos 300 postos, 200 deles no sector comercial.
O comercio é, xunto coa hostalería, dúas dos sectores refuxio para o autoemprego entre os ferroláns e tamén entre as persoas que chegan á comarca para buscarse un mellor porvir que nos seus países de orixe. Non é estraño, por iso, que detrás do comercio, os restaurantes e bares constitúan o segundo grupo de actividade en contar cun número maior de emprendedores estranxeiros.
A comarca, azoutada por periódicas crises vinculadas ao sector naval, e cunha das taxas de desemprego máis altas de Galicia, comezou a recibir inmigrantes máis tarde que outros lugares da comunidade. Con todo, nos últimos anos acentuouse esta tendencia, o que propiciou que o persoal estranxeiro non só se integre plenamente na vida da comarca, senón que se decida a pór en marcha a súa propia empresa.
Segundo a información facilitada pola Cámara, no ano 2002 había rexistrados nas tres comarcas 19 negocios creados por estranxeiros. Catro exercicios despois, esa cifra disparouse ata os 202, é dicir, multiplicouse case por once. O ano 2003 foi o que rexistrou a posta en marcha dun maior número de negocios impulsados por inmigrantes, con 74 establecementos, unha cifra similar, aínda que lixeiramente maior, á rexistrada no 2006, último exercicio do que se teñen datos oficiais.
Liderado
No desglose por municipios, a cidade naval é a que conta cun maior número de negocios, ao redor do 63% do total, a moita distancia de Narón, que ten o 8,4%.
quarta-feira, fevereiro 27, 2008
¿Que peixes e mariscos debemos consumir para non ameazar a riqueza dos nosos mares?
O programa de mares de WWF-España lanza unha guía de peto, onde poderás atopar indicacións para o consumo sostible do peixe e marisco.
Isto debese a que o excesivo esforzo pesqueiro, as prácticas destrutivas ilegais han eliminado o 90% dos atúns do mundo e levaron ó esgotamento a mais do 80 % das peixerías europeas. Ler máis
domingo, fevereiro 24, 2008
Oferta de emprego de endesa As Pontes
Polémicas a parte (ver comunicado de CCOO na Voz de Galicia), os que estades interesados ou queirades probar sorte, o único que tedes que facer e presentar o currículo e un certificado de empadroamento no rexistro do concello. Segundo declaracións do propio alcalde, “el persoalmente levara os curriculums a endesa nuns 15 días para instar a eléctrica a que de prioridade os veciños de As Pontes”.
sexta-feira, fevereiro 22, 2008
O actual ministro de sanidade comprometese a combater o garrafón.
quinta-feira, fevereiro 21, 2008
Encoro da Ribeira
Mentres, Endesa non pode de momento, comezar co desvío de auga do eume cara o lago da mina. Segundo declaracións da Eléctrica (pincha para ver nova), parece que a canle aínda esta sen rematar.
quarta-feira, fevereiro 20, 2008
A auga empeza a encher o lago das Pontes
A choiva alagou xa o 1% da antiga mina de lignito ao descuberto
A choiva caída nas Pontes (A Coruña) no último mes e medio comezou a alagar o oco da mina ao descuberto de Endesa, improductiva desde o 31 de decembro. A empresa eléctrica, que explotou o xacemento de lignito pardo durante os últimos tres decenios, restaurará os terreos converténdoos no maior lago artificial de Galicia, con 800 hectáreas de superficie.
A choiva, que enche xa o 1% da conca, anticipouse ao proxecto de Endesa, que consiste en transvasar auga do Eume cara ao oco da explotación ata que soborde, dentro de catro anos. Pero estas tarefas aínda non comezaron. Antes terán que concluír as obras de construción dunha canle que captará auga do Eume e canalizaraa ata a mina.
Francisco Aréchaga, director da mina, desvelou que un computador se encargará de abrir a comporta que permitirá o transvasamento da auga de forma automática. O sistema activarase só cando o Eume leve caudal suficiente e nunca nos meses de xullo, agosto e setembro, cando o río baixa con menos caudal. A auga do lago non será potable, pero Endesa di que si será posible a vida animal. Para controlar a acidez, a empresa comezou a engadir cal. Aréchaga apunta que xa están tomando mostras da auga embalsada na conca. Os resultados, di, son mellores do que esperaban. Estes controis realizaranse de forma periódica durante os próximos anos; e a partir de agora haberán de realizarse a bordo dunha lancha para tomar mostras directamente das zonas alagadas.
A ollos de profano, o lago é azul, aínda que dentro da mina existen zonas cubertas con auga menos cristalina e tinguida de cor carbón. O fondo da conca está cuberto por restos do lignito pardo, aínda que se intentou selar (cubrindo con arxilas) o máximo de superficie para que o mineral envenene o menos posible a auga.
Endesa perfila ademais a configuración dos elementos complementarios do lago, como unha praia de medio quilómetro de lonxitude e unha illa de 14.000 metros cadrados.
Nova extraída da Voz de Galicia
terça-feira, fevereiro 12, 2008
Choiva Ázeda fs, calendario da 2ª volta
Boas futboleros, pois eso, pra que ningen se despiste, este e o calendario da segunda volta na liga local de fs.
Animo rapaces.
domingo, fevereiro 10, 2008
quinta-feira, fevereiro 07, 2008
Lago da mina (O proxecto Aleman)
Despois do fin da explotación mineira na rexión e logo da reunificación da Alemaña nos anos 90, os gobernos rexionais puxeron en funcionamento o proxecto lausitzer Seenland, co fin de recuperar as mais de 100.000 hectáreas de terreo con alto contido en xofre e falta de auga por o bombeo subterráneo da antiga explotación mineira.
quarta-feira, fevereiro 06, 2008
Entroido 2008 en As Pontes
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e paganos, sendo a época na que se poden romper tódalas normas, cambiar de personalidade ou identidade e ironizar sobre as institucións máis asentadas. É, sen dúbida, a festa máis irreverente do calendario galego. Foi por iso que se prohibiu durante a época franquista, malia que se mantivo vivo nas aldeas...e pobos coma As Pontes (video).
A Xunta concede axudas para o patrimonio etnográfico
Destina 300.000 euros a 107 proxectos
A Consellería de Cultura concedeu por primeira vez unha subvención para a rehabilitación de patrimonio etnográfico. En total, o gabinete que dirixe Ánxela Bugallo destinou 300.000 euros a 107 proxectos de restauración de bens de patrimono etnográfico inventariado que procuraban a súa conservación.
Na súa maioría, os destinatarios foron particulares, aínda que tamén recibiron as axudas asociacións veciñais e culturais, para restaurar e conservar principalmente hórreos, muíños, lavadoiros, e cruceiros, así como en fornos e peto de ánimas.
A Dirección Xeral de Patrimonio distingue nestas axudas entre as obras de conservación para o mantemento do inmoble como reparacións puntuais, limpezas ou substitución de materiais danados e que contan cuns 3.000 euros por obra como máximo; e as obras de restauración que buscan recuperar o carácter orixinal do inmoble e ás que destinan 10.000 euros por petición. Os bens patrimoniais que se poden beneficiar destas axudas son: hórreos, cabazos, piornos, celeiros, cruceiros, petos de ánimas, palleiras, alpendres, pallozas, muíños, fontes, lavadoiros, fornos ou pombais.
As mulleres son o motor do cambio na comunidade xitana
Unha mina de talento cinematográfico en As Pontes
Imaxe: Os xoves creadores ponteses encheron o cine das Pontes de veciños e amigos a véspera de Reis.
O auditorio Alovi das Pontes acolleu o venres 4 de xaneiro a presentación en sociedade dos traballos dos novos creadores do audiovisual.
Os organizadores da xornada -a Asociación Sociocultural Choiva Azeda-, promoveron o acto para dar a coñecer o labor dos realizadores entre os seus propios veciños, declarándose “amigos e siareiros incondicionais” do traballo dos directores.
Só 4 días despois de que a xacemento de lignito pontés deixará de extraer o prezado mineral negro, unha nova mina mostrábase nas Pontes, aínda que nesta ocasión a materia prima trátase do talento e os esforzos creativos de seis xoves da vila.
Creadores e creacións
Os seus nomes son Sabela Pernas, Nuria Castro, Marta Ramos, Mario Añón, Roberto Rego e Manoel Campelho, teñen entre 24 a 30 anos de idade e, entre outras cousas, comparten que se atopan iniciando a súa carreira profesional no eido do mundo audiovisual e que ningún reside actualmente nas Pontes, só unicamente Roberto desenvolve o seu traballo como cámara en Galicia, o resto, atopase facendo as súas particulares “Américas”.
Nembargantes, todos fan referencia a súas raíces pontesas para explicar a forte motivación de cara a 7ª arte, que segundo Sabela Pernas pode ser explicada xa que “dende nenos estamos acostumados a unha televisión local que non tódolos pobos teñen, e que nos ofreceu un contacto co audiovisual dende moi nenos”. A realizadora valora o pobo como fonte de inspiración, debida a que “a xente nova das Pontes sente sempre un compromiso especial co seu pobo, por seren unha zona mineira en decadencia, o que fai querer mostrar a outra cara de onde procedemos”. Nuria Castro comparte esta visión, é pensa que “As Pontes é un pobo de creadores natos”, e xustifícao dende unha perspectiva psico-sociolóxica: “Somos un laboratorio científico dende a formación como pobo, e os individuos vense constantemente sometidos a estímulos para producir dende tódolos eidos”.
Documentais
Sabela, na actualidade, está a estudar un Máster de cine en Londres, e presentou dous documentais. O primeiro Ciclo Combinado, co-dirixido con Nuria, que cursa un Postgrao de Fotografía en Barcelona, foi galardoado co primeiro premio Galiza Crea, no apartado audiovisual de novos creadores que concede anualmente a Xunta de Galicia. Este documento foi feito a partires de entrevistas a veciños de distintas idades a partires das cales se vai desgranando a historia local dos últimos 30 anos, así como as esperanzas e inquedanzas futuras sobre as riquezas económicas e humanas no concello.
O segundo documental de Sabela é Mundo Bazar, co-dirixido xunto con Marta Ramos -que acaba de rematar os seus estudos de Comunicación Audiovisual en Madrid-, indaga na emigración china en Galicia, a través de dúas xeracións dunha mesma familia propietaria do archicoñecido Bazar Antonio, que se atopa ubicado no Polígono Empresarial do Ceao de Lugo. No mesmo formato de entrevistas e planos dinámicos empregados en Ciclo Combinado, o documental afonda na realidade cotiá deste colectivo de inmigrantes en Galicia a través dos seus protagonistas, e fuxindo dos típicos tópicos.
Curtametraxes de ficción
No tocante, as obras de ficción, foron reproducidas tres curtametraxes. A sesión comezou con Cambio de planes, co-dirixida por Manoel Campelho, afincando ao igual que Nuria e Mario en Barcelona, e onde traballa como director fotográfico. A curta traspórtanos a unha hipotética situación vital dun funcionario franquista a piques de se xubilar, e que recibe unha transcendental orde que pode cambiar a historia política de España e, sen lugar a dúbidas, a súa propia escala de valores e normas.
Minerva de Mario Añón –que nestes momentos, atópase colaborando nunha emisora de radio de Barcelona-, invita ao espectador a unha introspección na mente dunha muller de media idade afectada por unha enfermidade dexenerativa, e acrecentada pola soidade e o abandono na que se atopa. A partires desta historia, o director lévanos a un mundo onírico e de recordos e imaxes da nenez e da razón perdidas.
Tamén dos recordos trata O reflexo da lembranza de Roberto Rego, un traballo que xa fora presentado no mesmo escenario hai agora un ano, e que narra a versión persoal do creador sobre a lenda do río Eume, que segundo os máis vellos, cada ano o río lévase unha vida humana como cobro da riqueza acuífera que aporta ás terras da comarca.
Retorno a Galicia
Aínda que a maioría atópase fora de Galicia por necesidades laborais e formativas, a idea de voltar a Galicia non lles quita o sono. A súa intención é a de retornar dentro duns anos, pero sempre que o horizonte laboral sexa máis claro do que é neste momento. A idea é común a todos: “a actividade do audiovisual galego é un sector en auxe, pero conta –ao igual que moitos outros sectores económicos- cunha alta taxa de precariedade e temporalidade laboral, que fai que o futuro se presente algo incerto”.
Outro conto é o de voltar a vila nai. Non cren que o seu futuro pase por As Pontes, xa que tal como o explican: “traballar nas Pontes audiovisualmente é limitar moito o teu campo de traballo”, rematando cun “gustaríame voltar, pero creo que hai quer ser realistas”.
Exhibición nas Pontes
O acto contou tamén cun sorpresa final dos organizadores, que rescataron un traballo escolar das realizadoras dos seus tempos de colexialas na Escola Primaria Santa María, e que fora galardoado pola Consellería de Educación no ano 1995.
Pero cecáis, o máis especial, foi o espazo físico escollido para a xornada: o cine de sempre para esta xeración de ponteses. Nuria tíñao claro: “ten o seu sentido derradeiro, porque que mellor lugar que onde nacen as cousas”. Segundo Mario: “é como unha proxección en familia e ten de especial que é o cine onde de pequeno ías a ver pelis”. Roberto foi o máis emotivo: “que a xente acuda a ver os nosos traballos ao centro cultural de importancia que temos na vila, é o mellor agradecemento que me poden facer os meus veciños”.
NOVA EXTRAÍDA DO XORNAL PEGADAS (FEBREIRO 2008)
terça-feira, fevereiro 05, 2008
Felices Lecturas, o blog do IES Moncho Valcarce
segunda-feira, fevereiro 04, 2008
Lago da mina
Novas imaxes do lago. Bueno de momento non e tal porque as unicas augas que se ven de momento son duas pequenas pozas.
As fotos estan tomadas desde os alimpadoiros.
Se nas proximas semanas segue a chover con tanta consistencia coma estos derradeiros dias, supoño que por fin a xunta permitira escomenzar a desviar auga do eume cara o lago.