Miki Nervio & Bluesmakers este venres na Casa Dopeso

A banda coruñesa chega As Pontes, prometendo facernos pasar un bo rato, o venres 30 de novembro ás 21 h na Casa Dopeso. Se queres saber mais sobre eles preme no título, desta nova. Ver video

Outro mais

III Concurso fotográfico de DESASTRES ARQUITECTÓNICOS na Provincia de Lugo

Coma algúns xa tedes experiencia, nestas lindes, podedes participar neste concurso para coller uns cartos para as vindeiras festas do Nadal, onde seguro que fan falla.

Bases:

1. ENTIDADE CONVOCANTE: Comisión de Cultura da Delegación en Lugo do Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia; con sede na Rúa Puro Cora nº1 - 27002 Lugo. Tel: 982230011.

2.Finalidade do Concurso: A presente é a terceira edición dun concurso fotográfico que procura imaxes de Acertos Arquitectónicos na provincia de Lugo a fin de reclamar atención sobre a boa arquitectura pasada e presente na provincia e divulga-los bos traballos a fin de que sexan coñecidos, valorados e respectados.

3. Caracter do Concurso: O Concurso é aberto, anónimo, gratuito e de fase única; para fotografías orixináis, inéditas e non premiadas con anterioridade.

4. Concursantes: Poderán participar tódalas persoas que o desexen. Non poderán participar no presente concurso os membros do xurado, da Comisión de Cultura da Delegación de Lugo do C.O.A.G.; nin aquelas persoas ligadas a elas por relacións de parentesco ou laborais.

5. Xurado: O Xurado do presente concurso estará formado por:- O presidente da Delegación en Lugo do C.O.A.G. ou persoa en quen delegue; que actuará coma presidente do Xurado- O encargado da Comisión de Cultura da Delegación en Lugo do C.O.A.G. ou persoa en quen delegue.- Un arquitecto pertencente á Comisión de Cultura da Delegación en Lugo do C.O.A.G. que actuará asimesmo coma secretario do Xurado.- Dous membros escollidos entre os colectivos de fotógrafos, artistas ou intelectuais de prestixio vinculados ó tema arquitectónico.As decisións do xurado serán irrevocables, definitivas e inapelables e tomaranse por maioría simple de votosNingún premio poderá ser declarado deserto.

6. Criterios de selección: Na selección das fotografías teranse en conta tanto a calidade Arquitectónica do fotografiado coma a calidade artística da propia fotografía.

7. Presentación das Fotografías: As imaxes presentadas a concurso entregaranse na dirección da entidade convocante persoalmente ou por correo certificado, dentro dun sobre que inclúa as mesmas e outro sobre cos datos do concursante identificado exteriormente polo lema escollido polo mesmo; sendo excluidos inmediatamente aqueles traballos presentados fora de prazo ou que non respeten as condicións de anonimato do concurso.Tódalas fotografías deberán presentarse sobre un soporte de dimensións de 40x40cm de cartón pluma branco, de non máis de 4mm de espesor. Na parte posterior do soporte terá escrito "ACERTOS", o título da fotografía e o lema escollido polo concursante.A fotografía, de tamaño e formato libre ata un máximo de 30x30cm estará adherida ó soporte deixando un borde libre de alomenos 3cm. Admitirase calquera procedemento de revelado ou tratamento do papel que non desvirtúe a realidade do fotografiado.No sobre cos datos do concursante, identificado exteriormente unicamente polo lema escollido por este deberán incluirse os seguintes datos:- Nome completo do participante.- Fotocopia do Documento Nacional de Identidade, ou Pasaporte do concursante.- Dirección completa, dirección de correo electrónico e teléfono de contacto do participante.- Ubicación xeográfica dentro da provincia de Lugo do fotografiado, identificada polo título da imaxe, concello e dirección.

8. Prazos: As fotografías poderán presentarse ata as 14:00 Horas do día 30 de Novembro do 2007, non admitindose ningúnha presentación con posterioridade a esta data.A resolución do xurado farase nun prazo máximo de 30 días naturais, contactandose cos autores seleccionados e premiados.As obras non seleccionadas nin premiadas poderán ser retiradas ata un mes despois da resolución do concurso, pasando a poder do C.O.A.G. a partires desa data, sendo este libre de facer con elas o que estime oportuno.

9. Premios: Dacordo ca opinión do xurado concederanse os seguintes premios:

1º Premio, dotado con 1000 Euros

2º Premio, dotado con 400 Euros

3º Premio, dotado con 200 Euros

Accesits: O Xurado poderá conceder os accesit que considere oportunos, dotados con 75 Euros cada un.

Asimesmo a tódolos concursantes dos que se seleccionen fotografías para a exposición das mesmas concederáselles un diploma acreditativo.

10. Aceptación das bases: A participación no concurso supón a aceptación plena das bases.As obras seleccionadas pasarán a formar parte dos fondos do C.O.A.G. a tódolos efectos, facendo os autores cesión dos seus dereitos sobre as mesmas a favor do C.O.A.G.Tódalas obras seleccionadas formarán parte dunha exposición a realizar no salón de Actos da Delegación en Lugo do C.O.A.G., e eventualmente daquelas mostras organizadas con posterioridade nas que se estime oportuno. Nestas mostras indicarase o título, ubicación do fotografiado e nome do autor.Os participantes eximen ó Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia de calquera responsabilidade derivada do plaxio ou de calquera outra transgresión da lexislación vixente na que puidera incurrir algun dos participantes. En caso de conflicto serán de aplicación as disposicións vixentes en materia de propiedade intelectual e de responsabilidade civil.

Para saber máis preme aquí

Carta aberta de R.Pillado a Aymerich, portavoz BNG‏

FALSEDADE HISTÓRICA

Por Rafael Pillado (Publicado no Diario de Ferrol)

Amigo Carlos, non considerei respostar o teu artigo de xuño, porque a única acusación que me facías, a mín e a outros, era a de ser afiliado do PSOE.

Pero chegado o momento. Precisamente, cando se firmou a acta de funcionamento da planta, coa pretensión de indemnizar os promotores cando se peche Reganosa. Vou mostrar como as túas "Catro verdades sobre Reganosa", son medias verdades e falsedades:

Primeiro, seguindo a Reganosa, xogas coa planta de gas de Xixón. Escondes que si os promotores houberan querido, esa instalación no porto exterior estaría funcionando, sen oposición algunha.

Segundo, rexeito que o Comité Cidadán de Emergencia crítique soio o BNG. Na comarca de Ferrolterra hai tres organizacións políticas que reclaman "Planta de gas fora da ría": EU, IF e TG. O resto, con posicions distintas no seo de cada quén, acatan a decisión do poder económico, entre eles o BNG, que mudou a posición que tiña con Xaime Bello.

Pero, hai que sinalar que, contra Reganosa dentro da ría, estamos xentes da dereita, da esquerda e do nacionalismo. Se trata de defendela vida e a supervivencia da ría. Nesa tarefa, non pode haber colores.

No teu artigo buscabas confrontar as bases do nacionalismo contra o "españolismo". As veces, esa táctica dou resultado, pero te equivocas, agora non hai tal.

Terceiro, acusabas o Xeneral Gabeiras e a súa familia. Só cabe resaltar a súa dignidade ó asumir a presidencia do Comité Cidadán, frente a Reganosa. Resulta indignante que te sumes a Reganosa na tarefa de denigrar a unha persoa que, dende o xeneralato, dou probas dabondo de defender a Democracia e a dignidade social.

Cuarto, os cinco anos do desastre do Prestige (donde todos reclamamos un corredor de seguridade), parece increíble que xustifiquedes agora a entrada na ría de Ferrol de gaseiros cargados.

Pero máis aló de respostarche a algunhas cuestions, quero que me contestes a estas preguntas:

1.- ¿Sabías que nesta comarca son poucos os que se opoñen a unha planta de gas, e moitos os que exixen que a planta esté fora da ría?

2.- ¿Sabías que na autorización constructiva se establecen condicionados a resolver antes do seu funcionamento, dous deles son a distancia os núcleos de poboación que como mínimo son 2000 metros, e saída o mar aberto dos gaseiros en caso de emergencia? ¿Sabes que é imposible cumplir? ¡As casas están a cen metros da planta e só é posible entrar e sair da ría en horas diurnas e con marea chea!
Se o sabes, o teu artigo é cínico. Si non o sabes, é irresponsable.

3.- Sabes que, si non se cumplen esas condicións, o Estado non ten a obriga de indemnizar os promotores da planta?

4.- ¿Sabías que non hai garantía contra un posible accidente na planta de Reganosa, e máis, tendo o lado a Forestal do Atlantico, e moito máis cando chega o gaseiro cargado? ¡Sen mencionar o Arsenal militar a 900 metros!

5.- ¿Sabías que para xustificar a construcción desta planta se argumentou que existían catro grupos de ciclos combinados ademáis de un de Tojeiro que nunca existeu?. Donde está o carácter extratéxico de Reganosa, cando soio podería funcionar co 18% da súa capacidade?

6.- Se a Consellería de Industria non ten competencias sobre a planta de gas, ¿por qué ven reclamándoa día a día? ¿Será porque necesitades o paraguas dos poderes económicos? Indignante que queirades facelo a costa da seguridade dos ferrolterrans.

7.- ¿Por qué dúas varas de medir con Ence en Pontevedra ou os tanques do Ferrazo en Vilagarcía, e cando o facedes con Reganosa?

8.- A derradeira pregunta. Ven de coñecerse un feito grave de compra venta de terreos entre Forestal del Atlántico e Reganosa, tendo como xestores o Conselleiro Orza e o empresario Tojeiro, polo que nun par de meses, se incrementou o prezo deses terreos de 47 millons de pesetas a 737. Estas cantidades, se Reganosa chegara a funcionar, serían pagadas polo Estado, por todos nos. E fago a pregunta: ¿Seguirás defendendo esa planta dentro dá ría, seguirá encubríndo esas prácticas o BNG? A estas alturas xa todos sabemos que a construcción dentro da ría se fixo para facer o pelotazo do século. En Caneliñas non era posible.

E quero afirmar con rotundidade, por último: recurriremos esa autorización ilegal e chegaremos a donde seña necesario para botar da ría a planta de gas e enxuiciar os responsables. A loita contra da dictadura, presupoñía facelo tamén pola xusticia.

Carta enviado polos amigos de Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol

Nace 'The Hub', o 'You Tube' dos Dereitos Humanos

En 'The Hub' os usuarios poden publicar os seus vídeos e arquivos de audio, pero a condición de que estes teñan como temática os Dereitos Humanos.

O portal é o sucesor de 'Witness', unha rede social que "adestrou a centenares de activistas en máis de 70 países" para denunciar online violacións de dereitos humanos documentadas con imaxes.

Con 'The Hub', o sistema evoluciona e ábrese a iniciativa ao público de todo o mundo, pois permite publicar vídeos tomados en calquera tipo de soporte, como teléfonos móbiles ou cámaras de man. Ademais, entre outros servizos, proporciona espazos para organizacións non gobernamentais, está adaptado para crear grupos de discusión e perfís de usuarios.

Xa sexa para denunciar desigualdades ou para promocionar accións reivindicativas, o cofundador deste portal, Peter Gabriel, invita á cidadanía de todo o mundo a participar nesta iniciativa para "crear o cambio cara a un mundo mellor".

+ en THE HUB

“Non actuar xa contra o cambio climático é unha irresponsabilidade criminal"

Así de claro teno o Grupo Intergobernamental de expertos sobre o Cambio Climático que se reúne no cume que a ONU celebra estes días en Valencia.

“Non actuar xa contra o cambio climático ameazaría a vida de miles de persoas e sería un ataque directo contra as persoas empobrecidas”, afirmou onte o secretario executivo do Grupo Intergobernamental de expertos sobre o cambio climático (IPCC, nas súas siglas en inglés), que reúne a máis de 450 expertos de 130 países.

O cume, que se celebra en Valencia ata o vindeiro sábado, trasladou unha mensaxe contundente aos políticos e á sociedade en xeral. Os expertos do IPCC alertaron que a loita contra o cambio climático é un reto que hai que afrontar con carácter de urxencia porque terá “enormes implicacións na paz mundial porque aumentará o risco de fames negras e secas que obrigarán a miles de persoas a desprazarse".

“A limitación de recursos como os alimentos, a auga e a enerxía provocarán migracións das zonas rurais ás urbanas, que xa non terán capacidade de abastecer todas as necesidades”, explicou Yan Hong, da Organización Mundial de Meteorología.

Un problema político

O Grupo de Expertos, pois, pasou a pelota aos políticos e estes recollérona apelando ao traballo conxunto. A vice-presidenta do Goberno, María Teresa Fernández De la Vega, por exemplo, afirmou que loitar contra o cambio climático implica "un compromiso internacional" e instou a axuntar "esforzos". De la Vega destacou que o Goberno español fixo do cambio climático “un elemento central na súa estratexia de cooperación internacional” e citou como exemplo a nova Estratexia Española do Cambio Climático e Enerxía Limpa que recolle 198 actuacións. “Pódese crecer economicamente e á vez reducir as emisións”.

+ en Canal Solidario.org

Santa Icía 2.007 en As Pontes

A práctica totalidade das asociacións e agrupacións musicais das Pontes, estamos a organizar unha semana de música para celebrar esta festividade e amosar ós nosos conveciños o que estamos a facer.Nesta edición participamos trece asociacións e agrupacións con catro festivais, cinco concertos, un concerto didáctico, unha foliada, unha charla e a habitual cea-baile de confraternización.E como tamén está sendo habitual, homenaxeamos a un músico pontés, este ano a D. Antonio Ferreiro Cabarcos "Antolín"

Pincha aquí para ver o programa completo

Carta a mis amigos franquistas, filofascistas y especies similares

Nós tamén queremos lembrar o día de hoxe, no que se cumpre o 32º cabodano da morte do dictador militar Francisco Franco, alias o Caudillo, alias o Salvador, alias o enano fascista, e un largo etc. que todos coñecemos. Vaia con Dios.

Atopamos unha emocionada carta de Bernat Vidal Arbona aos seus queridos compatriotas, no seu blog Café para Todos, que con algo de sorna e moita sinceridade, expón o sentir de moitos españois un día como hoxe.

Queridos compatriotas,

1. Hoy se celebra el 32º aniversario de la muerte del dictador Francisco Franco. El acontecimiento no pasa desapercibido para quienes nos ilusionan los temas políticos e históricos. No obstante, no voy a entrar a discutir absurdas polémicas reavivadas recientemente sobre quién empezó esa macabra contienda protagonizada por Franco, pues el levantamiento hostil y autoritario de la derecha española contra la legalidad democrática y constitucional republicana es un hecho evidente. Me sorprende tanta fiebre autojustificatoria al respecto.

En este sentido, simplemente quiero señalar un dato que creo que es, al menos, significativo. Ciertos partidos políticos y medios de comunicación acusan al actual Gobierno de "reabrir heridas" entre los españoles a propósito de la recuperación de la Memoria Histórica y la rehabilitación de las víctimas del franquismo. Simplemente me limitaré a constatar dos hechos: primero, que como oyente más o menos asíduo de la Cadena SER y lector de EL PAÍS puedo certificar que no oigo absolutamente nada sobre "venganzas" contra la derecha por esa dictadura franquista de 40 años de duración; no obstante, en segundo lugar, sí puedo certificar que, como oyente esporádico de la Cadena COPE y lector habitual de EL MUNDO y LIBERTAD DIGITAL, sí he oído y leído numerosas referencias (fascículos, coleccionables, crónicas...) sobre la Guerra, la dictadura y el franquismo. ¿Quién es, pues, que reabre las heridas?

Seguir lendo a carta en Café para todos

Histórica resolución na ONU pro Moratoria Universal sobre a Pena de Morte

«Cunha maioría de 99 votos a favor e 52 en contra (as abstencións foron 33) foi aprobada a resolución que pide aos 192 Estados o “adoptar unha moratoria das execucións en vista á súa abolición definitiva” (…). É un resultado histórico que premia a unidade europea, non conseguida no pasado, o empeño de Italia, tras 150 encontros con outros tantos embaixadores de diversos Países (…)» (il Correr della Sera, 16 novembre 2007).

Emma Bonino: «Un procedemento que marcará o dereito internacional e a nosa sociedade»

«Esta resolución de moratoria é para a miña parangonable ao comezo dos procesos que levaron á abolición da escravitude ou da tortura. É un paso importante nun longo proceso que está destinado a marcar o dereito internacional e a nosa sociedade. O seu peso próbao o feito de que a batalla para chegar ata aquí foi durísima: só en Europa partiamos por descontado, porque aboliramos a Pena de morte xa fai tempo.

Pero a resistencia atopada por parte de tantos países débenos facer entender o difícil que foi chegar ata aquí (…). actuamos de maneira que non parecese e non fose unha acción só europea, senón colectiva. Neste sentido o esforzo do goberno italiano, e deixádeme dicir dos radicais, foi enorme.

Cada un cumpriu co seu parte: o goberno, certamente, pero tamén quen recolleu firmas, qui ha corso coa nostra coccarda, quen levou a cuestión ao Parlamento, ao Parlamento europeo, aos Concellos. E quen, como os radicais, puxo a disposición desta campaña non só aos activistas na rúa senón tamén un grupo dirixente que hoxe está bregado nas batallas internacionais, e sabe como moverse porque ten nas súas costas experiencias como a campaña pola creación do Tribunal Penal Internacional.» (a Repubblica, 16 novembre 2007).

+ en Radical. Red liberal, laica e libertaria

As sete marabillas da arqueoloxía galega!

Neste tempos de promesas políticas dende a Consellería de Cultura da Xunta, sobre a revalorización do patrimonio arqueolóxico galego, a través da Rede Galega de Patrimonio Arqueolóxico, atopamos a realidade actual, na magnífica páxina do arqueólogo Franjo Padín, NOVAS DE ARQUEOLOXÍA. Fai unha selección das 7 marabillas arqueolóxicas de Galicia máis destruídas e máis descoñecidas e abandoadas. Tamén nombra o caso da desaparecida Mourela das Pontes, un das maiores agresións ao patrimonio nos derradeiros anos, e o que é máis descorazoador, pertetrada dende o governo galego.

Estas son as 7 "marabillas":

Dombate: O dolmen de Dombate, cantado por Pondal e paradigma dos megalitos galegos, foi escavado por última vez hai dúas décadas. Dende entón, os seus alicerces destripados, con interesantísimas pinturas, permanecen á intemperie, sufrindo danos cecais irreparabeis, por culpa do desacordo perpetuo entre a Xunta e a Deputación da Coruña, propietaria do megalito. O prometido e nunca de todo concretado proxecto de musealización foi desbotado hai uns meses por Patrimonio. Iso deixa a Dombate agardando indefinidamente a súa solución, agoniando debaixo dunha lona remendada.

Toralla: Na viguesa illa de Toralla, fronte aos areais de Canido, houbo en tempos un asentamento castrexo e posteriormente unha necrópole de época romana, posiblemente relacionada coa Vila de Toralla ou de Mirambel, situada a carón, en terra firme. Castro e necrópole foron rebentadas pola construcción do tocho de Toralla, megalobosta de cemento dos anos do “desarrollismo”, e por unha urbanización de chaletes de luxo a principios dos 90, que propiciaron unha intervención arqueolóxica “de urxencia”. A vila romana está sendo rehabilitada con un certo estilo… neopazo?.

As Torres de Padín, seguindo en Vigo, é(ra) un xacemento excepcional, pois nel atopáronse evidencias de ocupación humana dende a Idade do Bronce, un poboado castrexo, restos romanos, e unha fortaleza da época dos irmandiños. Dous milenios de historia que foron recortados a porcións coma un queixo de tetilla por un escalestric da AP-9 e por unha nave industrial situada ao pé, pertencente a unha empresa sancionada hai uns meses por danar o pouco que fica instalando un valado metálico.

O Castelo de Laias era un asentamento romano de certa entidade, onde nos anos 40 se documentaron diversas estructuras relacionadas coa extración de ouro, e restos dun poboamento castrexo, cecais levantado, dicíase entón, pola poboación indíxena empregada na actividade mineira. A pesares de saber isto, o estudo de impacto da A-52 non contemplou a súa existencia, e debeu ser escavado de xeito apresurado en vez de desviar 100 metros a autovía. O asfalto levou todo por diante, non resta a penas nada. Un caso paradigmático da inoperancia das administracións por facer compatibles as obras públicas coa conservación do Patrimonio.

Adro Vello: Na praia do Carreiro, en San Vicente do Grove, hai un extraordinario xacemento consistente nunha vila romana costeira, adicada no seu tempo á industria de salga, sobre a que se construiu unha igrexa paleocristiana coa súa correspondente necrópole. Permanece abandoado, rodeado por un valado metálico que non o libera das agresións (hai uns anos, o concello meco fixo polo medio unha zanxa para unha tubería). Un museo ou aula de interpretación é a eterna promesa que nunca, coma sempre, se acaba de cumplir.

Aquis Querquennis: En Bande, a carón da Vía XVIII ou Vía Nova que unía a Braga e a Astorga romanas levantouse un campamento romano, unha mansio ou estación de postas, unhas termas e un pequeño vicus. O campamento, moi ben coñecido polas escavacións, sufríu unha restauración controvertida polo seu aspecto demasiado “novo”. Pódese visitar, iso sí, se hai seca, porque pasa algúns meses do ano asulagado polo encoro das Conchas, explotado por FENOSA. A Via Nova tamén sufriu unha restauración moi discutida: un carreiriño serpentante e completamente inventado superponse ominosamente á rectitude marcial da vella estrada romana.

Os petroglifos, así a eito: imposible elexir un. Malviven nos montes de media Galicia, afectados polo trazado de pistas forestais, a maquinaria pesada da industria madeireira, os verquedoiros incontrolados de lixo, a agresión de afeccionados que os repintan con calquera cousa, os canteiros, os moteiros e os todoterreos que os usan como pistas, e sobre todo o terrorismo incendiario. Unha iniciativa como o Centro de Interpretación da Arte Rupestre Galega, en Campolameiro, parece o parto dos montes, como contaba a fábula… e non dan parido.

Hai máis casos, como non: o castro de Albarellos, en Verín, o de A Travesa en Becerreá, o de Punta Langosteira na Coruña, o non-se-sabe da Mourela, as mámoas do IFEVI de Vigo, a vila romana de Bueu, a pésima exhibición e conservación de obxectos de moitos museus galegos… poden vostedes elexir e facer o seu particular escalafón de barbaridades. Bó sería que non houbera máis que sete.

Novas de Arqueoloxía

Axudas para actuacións de reindustrialización nas comarcas de Ferrolterra, Eume e Ortegal

ORGANISMO CONVOCANTE: Ministerio de Industria, Turismo e Comercio

ACTUACIÓN: Convocatoria de axudas dirixidas a actuacións de reindustrialización nas comarcas de Ferrol, Eume e Ortegal, correspondentes ao ano 2008.

OBXECTIVOS: Estas bases desenvolven o conxunto de actuacións destinadas a incentivar proxectos que se realicen no ano 2008 que teñan a finalidade de contribuír á reindustrialización nas comarcas de Ferrol, Eume e Ortegal, a través das áreas de infraestrutura e de industria.

BENEFICIARIOS: Poderán ser beneficiarios:

a) Para o área de infraestrutura: Entidades públicas, incluíndo as empresas públicas dependentes de ditas Entidades, institucións sen ánimo de lucro e asociacións de empresas que teñan a finalidade de proporcionar servizos de uso común ou compartido ao sector empresarial de carácter técnico conexos á actividade industrial, sempre que non se adiquen a actividades industriais, comerciais e de servizos distintas das correspondentes a este área de infraestrutura, e que estes servizos os presten a prezos de mercado.

b) Para o área de industria:Empresas e asociacións de empresas públicas e privadas que desenvolvan unha actividade produtiva de carácter industrial.

IMPORTE DAS AXUDAS:

a) Para o área de infraestrutura:Subvencións ata un montante máximo do 50 por cento do orzamento financiable da actuación.Préstamos reembolsables sen intereses ata un montante máximo do 75 por cento do orzamento financiable da actuación. Terán un tipo de interese do 0 por cento anual e unha duración máxima de quince (dez de amortización máis cinco de carencia).

b) Para o área de industria:Préstamos reembolsables ata un montante máximo do 50 por cento do orzamento financiable da actuación. Terá un tipo de interese do 0 por cento anual e unha duración máxima de 15 anos (10 anos de amortización máis 5 de carencia). En todo caso, o beneficiario deberá satisfacer con fondos propios, como mínimo, o financiamento do 25 por cento da inversión financiable.Con excepción da axuda concedida para grandes proxectos de investimento e da axuda concedida no sector do transporte, os límites máximos previstos poderán incrementarse en 20 puntos porcentuais para as axudas concedidas a pequenas empresas e en 10 puntos porcentuais para as axudas concedidas ás medianas empresas.

VIXENCIA:

Dende o 23 de Outubro ata o 21 de Novembro de 2007.

Documentos
BOE 248, 16 out 2007
BOE 67, 19 mar 2007
BOE 253, 22 out 2007
BOE 242, 10 out 2006

A mis 95 faise co Premio BOB ó mellor blog en español

Noraboa para María Amelia e para o seu neto Dani, que ao igual que a súa avoa é un apasionado da tecnoloxía. Recomendamos unha visita a páxina da súa empresa Galinus.

Unha forte aperta dende As Pontes.

A nova foi enlazada dende Código Cero.

Con menos dun ano de vida, o blog dunha muxiá de 95 anos elaborado coa axuda do eu neto vén de recibir o recoñecemento de Mellor Blog en Español dos Premios BOBs tanto polo xurado coma polo público, de xeito que Galicia volve a facerse con tal galardón, pois o pasado ano recaeu no coruñés Nacho de la Fuente por La Huella Digital.

O xurado soubo ver no blog de María Amelia, A mis 95, unha brisa de aire fresco no mundo dos blogs, e consideraron que merecía o galardón pola súa orixinalidade, aínda que tamén pola mensaxe de esperanza que supón para a terceira idade, que normalmente ve a tecnoloxía con certas reticencias e que teñen neste éxito un exemplo inspirador.

O blog non só recibiu a atención da blogosfera, senón que tamén os medios de comunicación tradicionais se fixaron no mesmo, e non houbo xornal nin canle de televisión xeralista que non falase de María Amelia nos seus espazos informativos.

Pero A mis 95 non foi o único blog premiado pola Detsche Welle, senón que tamén houbo recoñecementos coma o de Foto-Griffoneurei coma o mellor blog, Die Gefühlskonserve coma mellor podcast, Alive in Baghdad coma o mellor videoblog, Jotman levou o Premio Periodistas Sen Fronteiras, Little Galerie o Premio Blogwurst e a estes premios lles seguiron os galardóns ós mellores blogs en inglés, alemán, portugués, ruso, holandés, persa, francés e chinés.

IV XORNADAS DE ESTUDOS HISTÓRICOS DA ASOCIACIÓN HUME

IV XORNADAS DE ESTUDOS HISTÓRICOS HUME
16, 23 e 30 de novembro de 2007
Ás oito e media do serán na Biblioteca municipal das Pontes

Organiza:
Asociación de Estudos Históricos HUME

Colabora:
Concello das Pontes

Seguindo coa liña de traballo da asociación, presentámosvos este ano as que son xa as cuartas xornadas de estudos históricos, nas que contaremos coa presenza dos investigadores Xosé María López Fernández, Ovidio García Pazos e Antonio Somoza Cayado.

Un ano máis agradecervos a presenza nestas xornadas, que agardamos sexan do voso agrado.

Queremos aproveitar ademais estas liñas, para facer fincapé nas graves alteracións das que está sendo obxecto o noso patrimonio arqueolóxico.

Cremos positivamente que unha sinxela modificación das actuais políticas en materia de infraestructuras, posibilitarían a salvagarda da integridade dos bens ameazados, así como futuras intervencións de restauración e posta en valor.

A Directiva

PROGRAMA:
16 de novembro
Xosé María López Fernández

Membro de Hume e estudante da Diplomatura de Biblioteconomía e Documentación da Universidade da Coruña, abre as IV Xornadas cunha análise ao respecto da publicación periódica La Unión. Periódico Independiente de Puentes de García Rodríguez

A exposición é froito da elaboración dun pequeno traballo de investigación para unha das asignaturas da súa diplomatura. Partindo dunha análise formal da obra preséntanos aspectos relacionados coa propia historia do xornal e coa súa evolución no tempo.

Cabe sinalar ademais que este estudo é o único que existe na actualidade sobor deste xornal, o que o convirte nunha fonte de referencia fundamental para o estudo da publicación.

23 de novembro
Ovidio García Pazos

Veciño das Pontes, xubilado de ENDESA é unha persoa cunha inquedanza especial: a música popular.

Leva varios anos recompilando datos de todo aquelo que está relacionado coa música no noso concello e na comarca: orquestas, músicos, fotos antigas, documentos, carteis das festas, cantigas...

Na actualidade, conta cunha detallada información sobre a música popular; datos que, de non ser recollidos por el, perderíanse para sempre; datos que lle dan o carácter de arquivo vivinte no que a música se refire. Moita desta información, inédita, poderemos descubrila nestas xornadas.


30 de novembro
Antonio Somoza Cayado

Licenciado en Humanidades (Lugo, 2002)

Leva publicados diferentes traballos de investigación sobre a Segunda República, entre os que destacan:
"A Segunda República no concello de Lugo: análise da súa dinámica política a través das fontes hemerográficas" 2004
"As organizacións luguesas de esquerda baixo a Segunda República" 2005
"Interinidade e conflitividade: a dinámica institucional do Concello de Lugo na Segunda República" 2007

Na actualidade está a realizar a Tese de Doutoramento no Departamento de Historia Contemporánea e de América da USC. Traballo que leva por título: "Construción e destrución da cidadanía: dinámica social e política da provincia de Lugo na Segunda República e os primeiros anos do Franquismo (1930-1950)”

Nestas xornadas falaranos dun tema que está moi de actualidade como é a Memoria Histórica. Descubriremos da súa man as diferentes características que definen esta época.

Presentación da " Rede Galiza Non Se Vende"

Imaxe: manifestación de Galiza non se vende o 6 de maio en Santiago

Reproducimos o comunicado enviado por Rede Galiza Non Se Vende, e aproveitamos para sumarnos a este movemento social co que esperamos poder colaborar activamente pola conservación e valoración dos recursos medioambientais de Galicia.

A Rede Litoral Vivo, impulsora da manifestación celebrada en Santiago o6 de maio, decidíu abrirse a novos colectivos que até entón non estaban representados na que foi a primeira agrupàción unitaria de organizaciónsecoloxistas e colectivos cidadás.

Motivo desta ampliación xurde a "Rede Galiza Non Se Vende" cos mesmos obxectivos que o 6 de maio conseguironaglutinar á Galiza defensora do seu territorio.Este venres terá lugar a presentación ante os medios de comunicacióndeste movemento.

Contamos cunha nova páxina web www.galizanonsevende.org que servirá de ventá para todos os grupos que formen parte dda redeGNSV, un medio que amais de difundir a problemática das distintaslocalidades galegas servirá como nexo de unión entre todos nós.

Taménqueremos informarvos que traballaremos arreo para organizar unha gran manifestación en Compostela o 17 de febreiro, tal e como se acordou naúltima reunión da Rede Litortal Vivo. Dende aquí queremos invitarvos a participar neste novo movemento quetenta manter en alto a dignidade dun pobo que soubo demostrar cando oPrestige que o conformismo non é precisamente o seu sinal de identidade,cousa que algúns desexarían.Escribídenos a este enderezo se podemos contar convosco.

Un cordial saúdo a tod@s

Galiza Non Se Vende (info@galizanonsevende.org)

A presentación será o venres día 16 ás 12 horas no local do Club Internacional de Prensa (Avenida da Coruña, 6 baixo. 15706 Santiagode Compostela)

Anacos

Imaxe: Rene Magritte

Fermosos pensamentos de David Otero* no xornal Tierras de Santiago:

As cousas chegan e algunhas gardámolas, e así nós polo medio, ímola virando que non é pouco. Aínda levo gardado no peto dos afectos o tempo e o contido da presentación do libro de Olimpio Arca Apuntes para unha biografía de Serafín Pazo Cumbraos (médico estradense), tempo e contido que compartín con Álvaro Lago e Ana Mera, tataranetos do doutor antedito, veciños de Ourense, el compañeiro meu na AELG e asemade editor na cidade das Burgas de moitas páxinas postas á luz en clave de ilusións e conxugando futuros, que así son os bos editores, os de vocación (non de boca) e sentemento como así é o noso da Fervenza, Xosé Luna.

Pois como dixen, as cousas chegan e algunhas gardámolas e así ao saír da presentación antedita no teatro Principal xa embocando a rúa de Serafín Pazo, xunto da praza do Concello, pasei pola beira da grande pantalla que anuncia, comunica e orienta aos estradenses de actos e outras manifestacións de interese desde o se definir "cidade dixital" e daquela chegáronme cousas como os máis de 5 millóns de persoas que mercan por Internet (e de forma especial roupa), o SOS Caurel que pide axuda económica, o corrubedo@altermundo.org que explica a situación, o blog Choiva Azeda das Pontes non para de avisar de males ambientais, a Mesa pola Normalización Lingüística crea unha base de datos de nomes e apelidos galegos acaídos á normativa vixente, o xornal dixital Código Cero danos información importante e póñome na Casa da Cultura de Chantada coa exposición Galicia Dixital e que se está levar por todo o país. Unha mostra, e miro para a pantalla antedita e non vexo, que é estracto da do mosteiro de San Martiño Pinario de Compostela, composta de imaxes aéreas, pantallas con imaxes de 360 graos, producións en 3D ou xogos, todo en formatos dixitais feitos por e para galegos e sigo a mirar para a pantalla do meu pobo.

Vas botar aí a vida? -pregúntame Manolo Fragoso, pintor de tanto, levando de ganchete a súa bandeira pirata- . Pois non? pero soñar esperto merece a pena para poder falar.

(*) Mestre e veciño da Estrada

Como sobrevivir sendo novo e músico na comarca do Eume

As bandas da zona van desde o rap ata o rock ou o 'funk', e piden máis locais de ensaio e apoio para os seus proxectos.

Facerse un oco dentro do panorama musical actual non é fácil, e menos aínda cando se é novo e non se conta co empuxón que achega a fama. A comarca do Eume é un fervedoiro de bandas e novas tendencias musicais que conseguen sobrevivir grazas ao empeño que os seus integrantes poñen no seu traballo, á súa constancia e a que fan que este labor sexa unha verdadeira paixón.

Entre as bandas da comarca está Dr. Funkstein, un grupo de rock e funk das Pontes con toques de pop e de electrónica, formado por cinco músicos e fundado no 2002, aínda que levan tocando xuntos desde 1997; Ogmios está integrado por cinco músicos das Pontes que fan rap desde fai catro anos e pertencen ao colectivo Rap As Pontes, xunto coa Faneca Murder Crew, un grupo de breakdance ; ou Bon A Chic, catro músicos de Pontedeume e As Pontes que interpretan temas rock e funk .

Seguir lendo pinchando aquí

As Encrobas, a diálogo aberto

Texto de alismile en amigus.org:

La voz en off de una señora nos dice que sólo mentiéndonos en su cabeza y viendo lo que ella ve podría lograr que entendiésemos As Encrobas. Así empezaba "As Encrobas. A ceo aberto". Y no sé si el documental lo consigue, pero al menos nos acerca mucho a lo que ocurrió allí en los 70 y a lo que sigue ocurriendo a día de hoy.

La sorpresa de los niños de la época al ver a los más viejos del lugar coger sus aperos y alzarlos en contra de la injusticia, que en aquellos momentos se materializaba en una barrera de guardias civiles repartiendo palos. La imagen de una anciana cogiendo por la solapa a un picoleto, con la mayor de las valentías, y exigiéndole que se fueran de allí. Las lágrimas de emoción que asoman en los ojos de los entrevistados al rememorar los sucesos. El recuerdo a la valentía de las mujeres de la aldea, que formaron primera fila de una barrera en la que llevaron más palos que alegrías. Moncho Valcarce. Un joven electrocutado. E incluso la exposición de los jefes de Limeisa, contándonos esa relación tan amigable y ese trato tan cordial y agradable con los vecinos e incluso que nos digan que respetan ¡al máximo! el medio ambiente. Todo esto y más. Son relatos de una historia con la que el director quería trasladarnos el sentimiento que lo acompaña desde pequeño, cuando empezó a entender lo que allí estaba pasando, hasta hoy, cuando ya ha visto desaparecer muchas aldeas de la forma más rastrera. El sentimiento de injusticia, creo, fue generalizado entre los espectadores.

El paralelismo con la historia de As Pontes se puso de manifiesto en la mesa redonda que siguió a la proyección, con las intervenciones de Xose Bocixa, el director, Servando Rochela, vecino de As Pontes, y un vecino de Cerceda miembro de la asociación vecinal A Lousa, además de las del propio público asistente, que formulaba sus preguntas y opinaba desde su propia historia. Se abría así un debate muy interesante, donde si algo quedaba claro es que la gente no dejó pisotear sus derechos por unas empresas que no jugaron limpio.

Rochela nos contaba cómo boicoteaban, tirando de una cuerda, las cintas de la mina para parar la producción. Cómo después tuvieron que hacerlas "descarrilar". Cómo la empresa pretendió expropiar a precio de saldo, como quien va a un todo a cien, ofreciendo cantidades irrisorias, unas 5 veces inferiores a lo que por ley correspondía, pero acompañando la oferta con un puesto de trabajo, para luego exigir, desde dentro, la venta de otras tierras... Y cómo unos callaron y otros siguieron peleando.

El vecino de A Lousa, cuyo nombre desconozco, también nos contaba lo que está viviendo ahora. Viven pegados al parque de carbones, dado que la empresa no quiso comprar esos terrenos, saltándose cualquier tipo de perímetro de seguridad. Todos los días dejan los alimentos recién cogidos de la huerta en vinagre, para que se le caiga el polvo acumulado del carbón. Todos los días la ropa que dejan a secar vuelve de color negro a casa. Todos los días respiran mierda. El sulfato cálcico de las emisiones supuestamente les iba a venir de perlas para las tierras y sin embargo allí hay hasta titanio. Desde retener a tres personajes, por los que les vino la guardia civil a chaparrón, hasta cortar la carretera ellos solos. No saben ya qué hacer. "Ata que matemos a un non nos farán caso", afirma su madre siempre. Piden soluciones y pasan de ellos, es la razón de su asociación.

También se plantearon cuestiones de cara al futuro. Como la de reclamar la devolución de las tierras por parte de unos 140 expropiados o el qué sucederá cuando cierre la mina y tengamos un lago. Xose Bocixa comentaba que la única forma de conseguir que el uso y disfrute de sus futuras instalaciones sea público pasa por reclamar la reversión de las tierras.
También hubo mención a Choiva Ázeda, organizadores del evento, que fueron los grandes obviados por algún medio de comunicación.

No me extiendo más, ahora es turno de que contéis vuestras impresiones del documental, pero sobre todo que compartáis vuestras experiencias sobre las expropiaciones en As Pontes. Así que os invito a que lo hagáis aquí.

Visitar este enlace: amigus.org

Conferencia en Ferrol sobre o conflicto bélico no Chad

Hoxe ás 8 do serán, no salón de actos da sede da Xunta en Ferrol (Ex-Praza de España), haberá unha conferencia titulada:

"No lume cruzado: a poboación civil no conflicto de Chad" ca participación de:

- M. Ali Mahamat Mahmoudi.
- José Luis Quintela, director de Intemón Oxfam para Galicia e Asturias.

M. Ali Mahamat Mahmoudi é investigador e presidente do Comité Nacional a cargo da asistencia a personas desprazadas no pais de Chad e formador en técnicas de desenvolvemento de diálogos e mediación para a resolución de conflictos.

Choiva Azeda F.C. obtén a primeira victoria da tempada

Logo de varios partidos nos que a nosa equipa acariñou o triunfo por momentos, pero fuxíndolle nos derradeiros minutos, esta fin de semana, finalmente, Choiva Azeda conqueriu a primeira victoria na nova edición da liga local de futbito 2.007/2.008.

O "rival" que tivo que sufrir as embestidas de calidade dos nosos atletas foi esta vez o Tiki-Taka, resultando derrotado por un abultado 5-2. Os goleadores azedos foron esta vez o Sebas, o David e por 3 ocasións o pichichi Marcos dos Chaos.

A próxima cita será o domingo 18 ás 15:00 h. no Pabillón Municipal de Deportes.

Kioto sae barato ás empresas altamente contaminantes

Imaxe: Ciclo combinado en obras

Ás empresas afectadas case non lles custa diñeiro manter o mesmo nivel de gases.

Os expertos entenden que algúns Estados asinantes de Kioto foron xenerosos en exceso repartindo cotas gratuítas e que no mercado a oferta supera á demanda. Por iso, a tonelada de gas CO2 está case regalada.

Tamén por isto as emisións reais non baixan. Por exemplo, no 2006, as industrias galegas tiñan asignada unha cota total de 13,7 millóns, pero emitiron 16,5 millóns de toneladas, segundo datos oficiais do Ministerio de Medio Ambiente. Ese desfasamento (2,7 millóns) poderíase comprar hoxe no mercado por 189.000 euros. Contaminar case non custa nada.

No seguinte plan de asignacións aparecen e desaparecen industrias con respecto ao anterior. Así, no documento que rexerá do 2008 ao 2012 si se estrean a central de ciclo combinado de Endesa nas Pontes e a planta de gas de Reganosa, que no 2008 xa estará en operación comercial. Ademais aparece por primeira vez a central de gas de Sabón.

Non aparece, polo tipo de combustible utilizado e por funcionar en momentos críticos, a central de fuel, que está previsto o seu peche para o 2016.
No PNA 2005-2007 aparecían 45 instalacións galegas; no novo, 59.

Nova relacionada:

Galicia deberá recortar un 10% as súas emisións de CO2 do 2008 ao 2012

Nova da Voz

Unha historia de trinta anos de loita con moito paralelismo

Bocixa presenta nas Pontes «As Encrobas. A ceo aberto», e un debate con afectados polas expropiacións dos setenta

Hai historias que serven para informar e outras para entreter; pero algunhas serven para reconciliar vidas, veciños e recuperar a memoria dun pobo. Así ocorre co testemuño de trinta anos de loita e resistencia que quedaron plasmados no documental As Encrobas. A ceo aberto , unha produción dirixida e realizada por Xosé Bocixa que se proxecta hoxe ás seis da tarde na Casa Dopeso das Pontes. A esta proxección seguiralle, a partir das sete e media da tarde, un coloquio con Bocixa e veciños das Pontes e Cerceda afectados polas expropiacións da mina de carbón nos anos setenta.

Este documental conta a historia do conflito vivido na localidade de Cerceda nos anos setenta debido á aprobación dun decreto polo Goberno de Franco no que autorizaba a Fenosa a expropiar para quedar co val da parroquia das Encrobas. Os terreos eran cobizados pola empresa porque baixo esa terra escondíase un mineral moi valioso: o carbón.

Este feito marcou unha etapa histórica en Galicia. O 15 de febreiro de 1977, centos de campesiños, sobre todo mulleres, subiron ao alto do val a defender as súas terras. Douscentos gardas civís co seu capote, o seu tricornio e o seu fusil tiñan orde de cumprir o trámite burocrático da expropiación. Os labradores, moitos deles con máis de setenta anos, resistiron as cargas e negáronse a abandonar as súas terras. A revolta fíxose eco en todo o país e ata na prensa internacional, polo que Fenosa aceptou, días despois, negociar cos campesiños mellores prezos para comprar as súas terras.

Con toda esta historia, cos seus comezos nos setenta e a súa prolongación no futuro, Xosé Bocixa construíu un documental que hoxe leva ás Pontes «polas similitudes que existen entre a historia desta localidade e Meirama», explicou o director. Bocixa naceu na parroquia das Encrobas e viviu a través dos seus ollos de neno como Fenosa instalábase no val e como se repetían os enfrontamentos e ataques. «Non 77 eu tinga 10 anos, e ver a revolta foi impresionante», recorda.

Documentos e recordos

Bocixa mestura na súa reportaxe audiovisual o testemuño e a documentación achegada polos veciños, técnicos, políticos, empresarios e ecoloxistas, cos seus propios recordos, en ocasións infestados de luz -«era un val moi fértil, onde abundaba a froita»-, ou de imaxes terroríficas e dolorosas: «Non cemiterio as fendas invadían as lápidas, e vos ósos dúas nosos mortos quedaban ao descuberto e saían á superficie». O director continúa relatando que «entre ou 76 e ou 77 comezaron vos intentos de ocupación e pouco a pouco ou val foise convertendo nun burato de tres quilómetros de longo e foron caendo tódalas aldeas. A xente seguía vivindo en casas con fendas nas que collía unha man, ou que forzou ou proceso de venda».

Bocixa sostén que a historia continúa: «Hoxe aínda segue habendo mobilizacións e xuízos por este asunto. Non val onde extráese ou carbón hai xente vivindo de xeito illado, e na parte alta, xunto á central, hai unha aldea de corenta casas. Viven en condición pésimas pola contaminación, e non hai forma de recoller cultivos limpos».

Asegura que non tivo ningún problema para atopar os testemuños nin para que falasen, ao contrario. «Vos problemas hóuboos ao longo destes vintecinco anos, nos que Fenosa conseguiu enfrontar aos veciños. Ou documental serviu, en certa maneira, para reconciliarse de novo».

Hoxe mantense erguido na zona un enorme buraco da mina de lignito e a cheminea da central térmica de Meirama, pero poucos coñecían o sufrimento e as alegrías que xerara a súa instalación. «Vos máis novos non sabían toda esta historia e acolleron ou documental con moita curiosidade e interese», declarou Bocixa. Con esta mirada ao pasado desde o futuro, os mozos puideron reencontrarse coa súa historia, cargada de contradicións e de paixóns.

PD: Acto organizado pola Asociación Choiva Azeda.

"As encrobas. A ceo aberto" este sábado na Casa Dopeso

CASA DOPESO- AS PONTES
Sábado 10 de Novembro
18:00 horas – Proxección de “AS ENCROBAS, A CEO ABERTO”
19:15 horas – Mesa Redonda
X.Bocixa (realizador do documental)
Cidadáns de As Pontes Expropiados nos anos 1.970.

Para ver o trailer preme aquí ou no título da entrada.

O documental rematado en maio deste 2007 relata o conflicto vivido nesa localidade de Cerceda nos anos 70 debido as expropiacións aprobadas polo goberno de Franco, para Fenosa facerse co val da Encrobas.

Logo duna etapa considerada histórica en Galicia pola loita librada polos labregos, a mina comezou a súa actividade e aí comezou a verdadeira e brutal destrucción. Casas derrubadas, persoas illadas.... hoxe aínda moita xente vive nas Encrobas unhas condicións indignas que sufriu ó longo destas décadas e segue a mobilizarse por unha vida digna.

O concello transformouse coa chegada da mina de carbón, Central Térmica, Sogama...

Labregos, técnicos, políticos, empresarios, ecoloxistas....falan sobre estes 30 anos e recuperamos imaxes imprescindibles na nosa historia recente.

Cal é o futuro de Cerceda?Hai voces para todos os gustos

Contacto: 620599007

Co-producción: Videa Films- Ignacio Benedeti Cinema

Dirección-Guión-Realización: Xose Bocixa

Producción executiva: Xosé Zapata, Xosé Bocixa

Dirección Fotografia/ Cámara: Benjamín Trillo

Son: Roi GilRealización/ Edición: Mon MoaresProducción: Emi Candal, Albero LobelleEléctricos: Paco Ramos, Roi Carballido

Banda orixinal : Roi Gil, Xavier Díaz. Dios Ke Te Crew

Foto Fixa: Pilar K

Logo da publicación da película na colección de cine galego 07. o filme proxectarase no Festival Internacional de cine de Ourense os días 19 e 21 de este mes.

Tamén se estrea na Coruña o vindeiro 15 de novembro ás 20:00 na Sala Fonseca con posterior mesa redonda na que participará Manuel Muñíz (sociólogo), veciños e veciñas das Encrobas e o propio director. Organizan Foro Cívico, CRMH (Comisión pola recuperación da memoria histórica), A Moncho Valcarce e Colectivo Urbano Lugrís.

Mario Añón presenta a súa curtametraxe Minerva en Cataluña

O realizador pontés Mario Añón presenta este xoves, 8 de novembro ás 23:00 h. a súa opera prima MINERVA no bar Salao en Vic (Barcelona).

Desexámoslle sorte no seu debut ao noso estimado amigo azedo, que a día de hoxe, atópase emigrado en terra cataláns, onde parece que saben valorar mellor que en Galicia, o talento dos moz@s galeg@s.

Apuntamos tamén, que se está a argallar para próximas datas unha "botada" dos traballos cinematográficos de realizadora/es pontesa/es. E como non, unha macro-festa!!!!!!!!

Patrimonio histórico de As Pontes de García Rodríguez

Imaxes: A ponte de Illade (antes e despois do seu traslado ao Caneiro)

Hoxe queremos recomendar aos amantes da historia, o libro coordinado por Víctor Alonso Troncoso, Patrimonio histórico de As Pontes de García Rodríguez editado pola Universidade da Coruña. Os temas e os capítulos nos que se divide son os seguintes:

O megalitismo
José A. Pombo Mosquera pags. 13-26

O legado de Federico Maciñeira e o patromonio prehistórico de As Pontes na xénese da arqueoloxía galega
Xosé Lois Armada Pita pags. 27-122

Un oráculo del Apolo de Claros en As Pontes
Santiago Montero Herrero pags. 123-130

De la urgencia a la planificación: el yacimiento romano de Chamoselo
Susana Ricart Guillot pags. 131-162

O patrimonio arquitectónico de carácter relixioso
Rosa Méndez Fonte pags. 163-186

La villa de los puentes y su puesta en valor
Dolores Seijo, María Leira Beloso pags. 187-204

O patrimonio industrial de As Pontes
María Martín Seijo pags. 205-228

Los cruceros del municipio
Juan José Burgoa Fernández pags. 229-250

La casa-vivienda rural en As Pontes: una perspectiva antropológica
Divina Arnoso Romero, Francisco J. Rodríguez Varela pags. 251-270

El centro de interpretación de los Andrade (Puentedeume): un ejemplo de gestión cultural
Paloma Manso Rivera pags. 271-282

Xestión do patrimonio: consideracións críticas dun historiador
Víctor Alonso Troncoso pags. 283-294

MARCHA NACIONAL POLA DEFENSA DO LITORAL. POLA TÚA TERRA, POLO TEU MAR. NON AO PLANO ACUICOLA

VINDE BERRAR A CORRUBEDO, VINDE LOITAR POLO MAR, VINDE DEFENDER A TERRA

Facemos un chamamento a todos os colectivos, organizacións e persoas a título individual do país noso a acudir en masa a Corrubedo o vindeiro domingo, 4 de novembro ás 12:00 no porto de Corrubedo, para amosar a nosa oposición á expropiación e venda da nosa costa, do noso litoral virxe, ás empresas depredadoras.A concentración será no Porto de Corrubedo, para logo discorrer a Marcha cara o Faro, emblema litoral que este domingo debe ser a capital galega da dignidade do pobo, da defensa do noso.

INFORMACIÓNS PARA ACHEGARSE AO CABO
A Vía Rápida da Barbanza está cortada, polo que é importante saír con tempo para chegar ás 12:00 ao Porto de Corrubedo. Aos que se acheguen da Galiza Norte aconsellámoslles ir pola estrada Santiago-Noia e desviarse a Corrubedo un chisco antes de chegar a Ribeira. Os que veñan da Galiza Sur terán que coller a vella estrada Padrón-Ribeira, pasando por Boiro e a Pobra do Caramiñal. Sendo domingo pola mañá o tráfico é pouco, pero cando menos se emprega media hora máis do normal en chegar a Corrubedo.

Aparcadoiros: a entrada ao cabo de Corrubedo ten unha recta ben longa con arcéns suficientemente anchos para aparcar vehículos. Non se poderá aparcar no porto, polo que haberá que deixar os coches e autobuses nesa estrada ou na estrada do faro. Haberá policía local para regular este eido.

Corrubedo é un pobo pequeño e os seus servizos son limitados. No entanto existen algúns negocios de hostelería á entrada do pobo e tamén no porto. Ribeira está a só 7 quilómetros.Engadimos nota de prensa dos veciños e veciñas de Laxe Brava referente o debate acontecido no día de onte (30 de outubro), no Parlamento de Galicia no que o deputado do Grupo Socialista Sr. Lage Tuñas dou resposta a unha moción sobre o Plan Sectorial da Acuicultura de Galicia actualmente en trámite.

COLECTIVOS QUE PARTICIPAN: Adega, Plataforma Medioambiental de Corrubedo, Plataforma Veciñal en Defensa do Patrimonio Cultural de Quilmas (Carnota), Plataforma pola Defensa do Litoral de Seráns (Porto do Son), Comisión de Propietarios/as Laxe Brava (Teira-Corrubedo), Plataforma Veciñal Xove-Lago, Plataforma Veciñal de Merexo (Muxía), Plataforma de Afectados/as de Arou (Camariñas), Plataforma de Afectados/as de Oia, Plataforma de Afectados/as de Foz, Agrupación de Mariscadoras/es de Corcubión, Cooperativa de Mergulladores/as da zona 5ª, Greenpeace, Salvemos Monteferro, SOS Courel, Colectivo Fusquenlla, Ortigueira Sostible, Colectivo Arraianos, Asociación Sagres de Aguiño, Asociación Cultural Choiva Azeda (As Pontes), Asociación Natura Celtica (Cangas), BNG de Ribeira, Frente Popular Galega, CUT (Central Unitaria de Traballadores), Colectivo Nacionalista de Marín, Asociación Altofalante (Ribeira), Colectivo Ecoloxista Verduxo, Plataforma en Defensa do Patrimonio das Pontes, Asociación Amigos de Corrubedo, Plataforma Veciñal contra a piscifactoría de Baroña, Asociación Cultural "Fuco Buxán" de Ferrol, BNG do Barbanza, Asociación Pau da Luz (Corrubedo), Asociación Cultural Barcas do Minho (Chantada), CNT-Compostela, Amigos da Terra, Plataforma Ártabra21, Quercus (Portugal), PP de Ribeira, BNG de Porto do Son, Comité de defensa das Rías Altas, Asociación profesional XORNAGA (Xestión e Organización de Recursos Naturais de Galicia), Rede Litoral Vivo, Confraría de Pescadores de Carreira e Aguiño, Veciños das Mariñas (Oia), IPdR (Iniciativa Progresista de Ribeira), Foro Social Temos Dereito a Saber, 'O Ribeiro', Bouzas Móvete, Confraría de Pescadores de Corcubión, Comite Cidadan de Emerxencia para a Ría de Ferrol.

-- Manoel Santos
Plataforma Medioambiental de Corrubedo
corrubedo@altermundo.org
Tel.: 686021933

Nota dos veciños de Laxe Brava sobre o debate do día 30 de outubro de 2007 no Parlamento de Galicia

Tras o debate acontecido no día de onte (30 de outubro), no Parlamento de Galicia no que o deputado do Grupo Socialista Sr. Lage Tuñas dou resposta a unha moción sobre o Plan Sectorial da Acuicultura de Galicia (en adiante PSAG) actualmente en trámite, a Comisión de Propietarios de Laxe Brava, desexa manifestar o seguinte:

Insistimos unha vez máis en que o argumento utilizado polo Sr. Lage, idéntico ao da Sra. Conselleira de Pesca, de que o PSAG “compatibiliza o liderato na acuicultura coa defensa do territorio” é un argumento baleiro e falaz, que tenta ocultar un modelo industrial intensivo en consumo de recursos naturais e máis propio de épocas preindustriais que de unha economía desenvolvida e moderna como é a galega. A pretensión de colocar a Galicia nun “liderato mundial na cría de peixes planos”, nunha actuación típica de políticas acomplexadas e propagandísticas, terá como resultado – de levarse a cabo – o liderato para Galicia pero en outros eidos de moi distinto tipo: en destrucción de litoral, con esa nova Marea Negra de 3 millóns de metros cadrados de formigón armado; en despilfarro de cartos públicos, cos máis de 390 millóns de euros en subvencións; en ridículo número de postos de traballo (275 como moito según os nosos cálculos); en repulsa social, cos milleiros de sinaturas e máis de 1000 alegacións ao proxecto; e en incalculables perdas en termos medioambientais, patrimoniais e paisaxísticos.

Neste mesmo debate os dous grupos que sustentan ao actual goberno da Xunta, PSdeG- PSOE e BNG, apoiaron o PSAG sen fisuras. Polo tanto, queremos responsabilizar directamente da desfeita á que nos conduce o PSAG a todos e cada un dos membros destes dous grupos presentes onte no Parlamento de Galicia, e por extensión ás agrupacións políticas que representan. A acción de goberno implica aos dous partidos que forman o bipartito e por iso ámbolos dous son responsables das iniciativas lexislativas aprobadas no Parlamento ou no Consello da Xunta.

Consideramos inaceptables por equívocas ás chamadas á negociación que nestas últimas datas se están a invocar desde certos representantes políticos. Chegou a hora de asumir responsabilidades e rexeitar con contundencia o PSAG, sen contemporizacións nen panos quentes. A estas persoas, recordarlles que non se pode nadar e gardar a roupa ao mesmo tempo, e que non se pode negociar con quen ameaza e coacciona con expropiacións forzosas. Desde esta Comisión sólo aceptaremos a retirada unilateral e sen condicións do PSAG.

A tramitación deste plan está a caracterizarse polas actitudes cobizosas das multinacionais acuicolas – auténticas redactoras do plan na sombra - e pola prepotencia e opacidade deste goberno. Por este camiño, sólo conseguirán que non reafirmemos no noso propósito de loitar en contra do PSAG en tódolos ámbitos dentro da máis estricta legalidade, e abocar á acuicultura industrial á súa xudicialización se non nos deixan outra alternativa.

Por último, desexamos invitar a tódalas persoas a manifestarse o vindeiro día 4 de novembro ás 12 da mañá en Corrubedo en contra desde Plan. Que o clamor popular faga reflexionar aos políticos.

Comisión de Propietarios de Laxe Brava

En Teira, Corrubedo , a 31 de outubro de 2007